ارزیابی ارگونومیکی وضعیت های انجام کار در آرایشگران به روش ارزیابی سریع تمام بدن

چکیده زمینه و هدف : اختلالات اسکلتی-عضلانی بخش عمده ای از بیماری های شغلی را در محیط های کاری به خود اختصاص می دهد. پیشگیری از بروز این اختلالات، مستلزم ارزیابی و اصلاح وضعیت های کاری با استفاده از روش های تحلیل شغلی علم ارگونومی می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی ارگونومیکی وضعیت های انجام کار آرایشگران با استفاده از روش ربا در سال 1390 در اسفراین انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، وضعیت های انجام کار 50 نفر شاغل در حرفه آرایشگری با استفاده از روش ربا ارزیابی شد. میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی نیز با استفاده از پرسشنامه نوردیک به دست آمد. اطلاعات جمع آوری شده توسط spss 15 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این بررسی شیوع ناراحتی مچ دست 8%، گردن 20%، شانه 36%، کمر 46 %و ساق پا 84% بود. در مورد سطح ریسک اندام راست بدن، 4% افراد مورد پژوهش در سطح پائین، 56% در سطح متوسط، 30% در سطح بالا و 10% در سطح خیلی بالا قرار داشتند. هم چنین در مورد سطح ریسک اندام چپ بدن، 4% افراد مورد پژوهش در سطح پائین، 76% در سطح متوسط، 16% در سطح بالا و 4 %در سطح خیلی بالا قرار داشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که وضعیت های کاری افراد مورد مطالعه نیاز به اصلاح دارد. هم چنین آموزش شناخت عوامل خطر بیومکانیک و روش های صحیح انجام کار ضروری است.